Alles wat je aandacht geeft groeit….

BAM, scholen dicht, als je verkouden bent thuisblijven en dat zeker tot 6 april. Wat een schok was dat. Natuurlijk zag ik het wel aankomen dat er strengere maatregelen nodig waren, maar nu het zover was voelde ik paniek. Hoe ga ik in hemelsnaam 28 uur werken en twee hoogbegaafde kinderen thuis aan het werk houden, zonder dat ze elkaar direct afmaken.

Schema’s

Heel internet stroomde al snel vol met allerlei fantastische schema’s. Zelf gezegend met een ADD brein leek zo’n schema mij wel een verademing. Dus ging ik op zoek. Al snel zag ik hier ook weer eenzelfde verschijnsel als altijd onder moeders. Een soort strijd van het beste, productiefste, mooiste schema leek zich te ontwikkelen. Eigenlijk paste alles net niet bij ons en dus produceerde ik mijn eigen systeem. Wat een rust in mijn hoofd, voor de kinderen was het bedacht.

Werk

Toen ik het schema eens goed bekeek sloeg de paniek toch weer toe. Hoe ging ik dit doen met werk??? Ik heb gelukkig een baan waarin ik thuis kan werken, maar heb je weleens geprobeerd te werken met twee kinderen thuis? Dat is in de vakantie al een drama en nu moest ik hen ook nog eens aansturen en begeleiden. Hoe dan??? Weer voelde ik paniek, dit lukt nooit! Dus ook hier gingen mijn man en ik zitten voor een schema en plan, ik voelde langzaam het vertrouwen terugkomen. Misschien ging dit toch lukken.

Doodmoe

Na twee dagen proberen, puzzelen en alles volgen merk ik nu dat ik doodmoe ben. Ik ga eens goed bij mijzelf te rade, wat zijn de oorzaken en welke kan ik wegnemen? Ik weet het wel, met 1 been in werk en 1 been thuis voel ik altijd een spagaat. Ik ben nergens echt volledig en voel mijzelf continu schuldig. Ook is er geen ruimte voor mij, want ik kom al tijd tekort. Dit werkt dus niet. Na een goed gesprek met mijn leidinggevende, die mij verzekerde dat ik ook hard genoeg werk als ik even vooral druk bezig ben alle ballen in de lucht te houden, voel ik al iets meer ruimte.

Rust

Ook zie ik dat mijn kinderen het met de nieuwe omstandigheden eigenlijk stiekem heel goed doen. De boze buien van kleuter zijn nagenoeg verdwenen sinds ze niet meer naar school moet en oudste vind het heerlijk op haar manier en tempo haar schoolwerk te doen. Volgens mij kan ik een enorm voorbeeld nemen aan deze dames en wordt het tijd voor een stapje terug voor mama. Waarom moet alles volgens een vastomlijnde structuur en systeem, waarom moet je werken tussen 9 en 17 uur en moet je altijd en overal alles volgen?

Meldingen uit

Dus besluit ik voor vandaag de ochtend full focus thuis aan het werk te gaan. Mijn man houdt de kinderen bezig en ik sluit mijzelf op. Ik maak ruim mijn mailbox op en lees wat er speelt bij collega’s. Ik pak mijn telefoon en zet doelbewust alle meldingen van nieuwssites uit. Heel even twijfel ik, kan ik als communicatiemedewerker in de zorg dit wel maken? Jahoor! Ik lees het heus nog wel, maar wel op mijn moment. Als ik met mijn kind bezig ben uit te zoeken wat toch ook alweer een persoonsvorm was (serieus….weet je hoe lang dit geleden is?), hoef ik niet te lezen wat de regering heeft besloten te regelen voor de ZZP-ers. Mijn ADD brein gaat dan namelijk direct aan op een ander onderwerp en dat werkt voor niemand goed. Dochter boos, want je luistert niet, ik boos want laat mij nou even lezen en nadenken. Dat doen we dus niet meer!

Schuldgevoel uit

Verder neem ik vanmiddag een middagje vrij van werk. Ik leg mijn werktelefoon weg, zet mail en alles uit. Het is even tijd voor mij. Kan ik dat wel maken dan, ik werk al minder en minder productief? Ja! Ook hier geldt weer fijn cliché…je moet eerst voor jezelf zorgen voor je voor een ander kan zorgen! Het heeft mij een paar dagen gekost, maar ik geloof dat ik nu kan verdragen dat ik niet weet hoeveel uur per week ik kan maken en hoe we het verschil gaan oplossen. Dat ik ook echt voel dat ik mijn best doe, ook als mijn werk af en toe uit staat. Stiekem hoop ik dat ik dit de komende periode, maar vooral lang daarna ook kan vasthouden.

Aandacht

Ik las ergens weer eens de quote “alles wat je aandacht geeft groeit” en die zette mij onder deze omstandigheden wel weer aan het denken. Wat wil ik laten groeien? Mijn schuldgevoel en plichtsbesef? Mijn vermoeidheid en stress? Nee natuurlijk niet. Ik wil dat mijn kinderen groeien in hun zelfvertrouwen en zelfstandigheid. Ze kunnen dit aan en ze mogen leren wat zij willen leren op dit moment. Ik wil dat mijn vertrouwen in de wereld en de mensheid groeit.  Wij als gezin mogen groeien naar een systeem waarin wij de komende weken aan onze eigen behoeften kunnen voldoen en met elkaar samen kunnen leven. Tot slot wil ik zelf groeien. Ik wil vertrouwen op mijn lichaam en gezondheid en op de keuzes die ik maak. Mijn creativiteit mag groeien en ook dat lukt alleen maar door rust en ruimte. Ik zie deze heftige, gekke tijd ook als een kans te ontdekken wat echt belangrijk is. Alles wat ooit onmogelijk leek blijkt ineens te kunnen, alles wat normaal was kan en hoeft juist even niet meer!

Positiviteit

Ik wil positiviteit laten groeien en dat ga ik dus aandacht geven de komende tijd! En als goed begin hiervan duik ik vanmiddag op de bank met mij gezin om heerlijk tegen het hele schema in te gaan en een fijne Disney film te kijken.

 

Een hoogbegaafd kind, wat knap!

Wat als passend onderwijs toch niet past…?

Heel lang heb ik niet eens durven zeggen dat onze beiden kinderen (vermoedelijk) hoogbegaafd zijn. Hoezo knap??? IQ krijgen ze mee, daar hebben wij echt niets voor gedaan.

Het klinkt zo leuk en fijn. Je kan makkelijk leren dus dat is toch geweldig? Maar dan ineens blijkt dat als veel dingen je vanzelf lukken dit weer andere uitdagingen brengt. Dat een kleuter niets liever wil als hetzelfde zijn als haar leeftijdsgenootjes en dus alles doet om maar te zorgen dat ze niet opvalt. Dat als je brein anders werkt je niet zo goed past in het systeem wat wij met zijn allen hebben gecreëerd en dat dat anders denken lang niet altijd als kwaliteit wordt gezien. ‘Doe maar gewoon….’

Die slimme kinderen die zichzelf dan toch niet redden, ze verzuipen in het systeem. Dan ineens krijg je te maken met samenwerkingsverbanden op school, psychologen daarbuiten en heel veel testen, want ja alles moet worden bewezen….iedere ouder vindt zijn kind toch zo slim. Hoezo hoogbegaafd, ze kan nog niet eens knippen!

Na een paar jaar knokken voor je oudste wordt ze eindelijk een beetje gezien. Ze mag, na een individueel begeleidingstraject, meedoen in de plusgroep. Wat bloeit ze op en ze leert omgaan met de dingen waar hoogbegaafden nou eenmaal tegenaan lopen.

En dan hoor ik vandaag dat deze felbevochten plus groep wellicht in mei alweer stopt. Geld is op! Het huilen staat mij nader dan het lachen. 1 keer per week 2 uurtjes met gelijkgestemden extra uitdaging, dat is wat ze de hoogbegaafden kunnen bieden. Verder moet deze groep verplicht meedoen met de uitleg in de klas, ook als ze deze stof al lang snappen. Kunnen ze geen verrijkend rekenmateriaal krijgen want de computer kan dat niet berekenen. Zo kan ik nog legio voorbeelden noemen van hoe ‘passend’ het geweldig passend onderwijs systeem is.

Ik heb dit alles weleens aangekaart bij de nieuwe directrice, want hoogbegaafdheid kwam dit jaar hoog op de agenda. Als ik mijn zorgen bespreek geeft zij aan dat zij nog een van de meest voorlopende scholen zijn in Dordrecht. Het ergste is, dat zij nog gelijk heeft ook denk ik. Deze school weet inmiddels dat de groep er is en dat ze er iets mee moeten. Maar hoe kan je dan serieus denken dat je een halfjaar een projectje doet met de kinderen en dan weer over gaat tot de orde van de dag. Zijn ze dan niet meer hoogbegaafd?!?!

En ondertussen zit ik thuis met een kleuter die alleen maar boos is en steeds meer gaat onderpresteren. Die alles uit de kast haalt om maar te kijken waar de grenzen liggen. Ook voor haar moet ik dus weer een gevecht aan. Gaan ze haar zien op school, kunnen ze haar helpen en zo niet, wat dan? Dit zijn de vraagstukken en problemen waar de meesten niet aan denken als ze horen hoogbegaafd. Nee hoogbegaafd is knap, sociaal wat onhandig, maar die komen er wel.

Ik word weleens doodmoe van de strijd. Strijd om mijn kinderen gezien te krijgen. Te zorgen dat zij krijgen wat zij nodig hebben. Ja ze zijn hoogbegaafd en er zit ontzettend veel potentie in en nee ik zou ze nooit willen ruilen voor anderen, maar het is ook enorm pittig. Het zou zo fijn zijn als ik dan niet ook nog eens op school een strijd aan hoefde voor passend onderwijs, of dat we in ieder geval iets wat werkt iets langer kunnen vasthouden…..Onderwijs is er toch om het beste uit alle kinderen te halen? Toevallig is dat ook net wat ik als ouder wil! Waarom heb ik dan toch soms het gevoel lijnrecht tegenover scholen te staan en te moeten strijden in plaats van samen open en eerlijk te kijken naar wat kan en wat niet?

Persoonlijke blog

Naast communicatie adviseur ben ik moeder van 2 geweldige meiden. Deze twee mooie meiden zijn beiden (vermoedelijk) hoogbegaafd en ik merk dat daarover nog veel onbegrip en onbekendheid is. In het verleden heb ik wel vaker blogs geschreven en hierop krijg ik altijd goede reacties. Daarom ook op deze site weer een klein stukje voor een persoonlijk blog. Om te inspireren en laten zien dat ik meer ben dan communicatie adviseur.

Tarieven online

Steeds vaker krijg ik de vraag, wat kost dat dan? Om inzicht te geven in mijn tarieven heb ik daar dus een aparte pagina voor aangemaakt. Uiteraard is e.e.a. altijd afhankelijk van hoeveel tijd ik kwijt ben voor uw werk. SZ Communicatie werkt duidelijk en transparant. Vooraf krijgt u een prijsopgave en er komen geen verrassingen achteraf! Bekijk hier de tarieven.

Advertenties

Ook voor het ontwerpen van advertenties bent u bij SZ Communicatie aan het juiste adres. Het ontwerpen van een advertentie voor een uitvaartverzorger was best even een uitdaging. Het moest stijlvol en vooral niet zo overduidelijk dood uitstralen. Volgens mij is dat aardig gelukt, maar oordeel vooral zelf!

Nieuwe inzichten

Soms werk ik met een logo en komen ik en mijn opdrachtgever erachter dat dit het toch niet helemaal is. Dat geeft niets, ontwerpen is een proces. Zo hebben we afgelopen week het logo en de site van Els de Zanger Uitvaartverzorging compleet vernieuwd. En alweer ben ik trots op het resultaat en nog beter, mijn klant is tevreden! Dus ga zeker haar site eens bekijken.

Els de Zanger Uitvaartbegeleiding

Voor Els de Zanger Uitvaartbegeleiding heb ik de huisstijl ontworpen. Vandaag heb ik de website voor Els de Zanger Uitvaartbegeleiding een heel stuk verder gebouwd. Daarnaast heb ik voor haar een Facebook pagina aangemaakt. Als je op zoek bent naar een uitvaartbegeleider in Dordrecht is het een goed idee eens bij haar te kijken!

Werkgevers vereniging Zorg en Welzijn Zuid Holland Zuid

Ik zag een vacature voor een communicatie medewerker voor de werkgeversvereniging Zorg en Welzijn in Zuid Holland Zuid. Ik was direct enthousiast. En dus schreef ik een enthousiaste motivatie.

Ik mocht op gesprek komen en ook een tweede gesprek vond plaats. Bij het tweede gesprek moest ik mijzelf presenteren door een plan van aanpak rondom communicatie voor een scholing. Ik was best nerveus, maar het ging goed. Ik werd al snel gebeld dat ik het was geworden!

Nu ben ik alweer bijna 2 weken bezig bij deze leuke werkgever. Ik heb het ontzettend naar mijn zin. Op mijn eerste dag kreeg ik bloemen en de tweede dag hadden we toevallig het jaarlijkse uitje waar ik ook mee mee mocht. Ik kan het goed vinden met mijn collega’s en ik heb gewoon echt geweldig werk. Nog regelmatig denk ik, jeetje dat dit mijn werk is. Echt super fijn. Ik heb al het een en ander ontworpen en richt mij volledig op de website van de vereniging.  Door inwerken hier heb ik wel wat minder tijd voor andere opdrachten en de studie. Maar vandaag begin ik ook met de eerste module, Adobe Illustrator. Ik wil jullie hier op de hoogte houden van de voortgang hiervan.

Nieuwe klanten

En toen hield mijn werk ineens echt op. Wat ga ik nu doen, heb ik mij echt een tijd afgevraagd. Maar het wordt tijd dat ik mijn dromen achterna ga en ik ga waarschijnlijk beginnen met een grafische opleiding. Natuurlijk kan ik al heel veel, maar alles wat ik kan heb ik mijzelf geleerd en ik wil graag de theorie erachter begrijpen.

Ondertussen melden zich spontaan wat nieuwe klanten. Zo mocht ik voor een goede vriend via de partij een mooi logo, visitekaartjes en een poster maken voor zijn koffiezaak. Ga zeker even een kijkje nemen bij Indo Koffie Bali als je op de Vriesestraat in Dordrecht bent. Ik waarschuw wel vast, je raakt verwend als je Ruud zijn koffie hebt geproefd!

Ook mag ik de website gaan maken voor een coach die werkt met paarden. Een super uitdaging die ik graag aanga en waar ik later zeker meer over zal vertellen.

Waar dit pad mij brengt weet ik nog niet, en ik ben nog steeds op zoek naar een leuke baan, maar in de tijd die ik nu heb doe ik graag dit soort opdrachtjes tussendoor!